Luka Doncic : อายุไม่เกี่ยวใส่เดี่ยวได้หมด“เขาเป็นคนที่เด็กที่สุดในกลุ่มของเรา แต่ในสนาม เขาไม่เคยยอมให้คนอื่นมองว่าเขาเป็นแค่เด็กอายุเท่านั้น” Jernej Smolnikar หนึ่งในอดีตโค้ชของดอนชิชสมัยเด็กกล่าว “มันเป็นสิ่งพิเศษในตัวเขา”
ถ้าคุณได้มีโอกาสพูดคุยกับอดีตเพื่อนร่วมทีมหรือโค้ชในอดีตของ ลูก้า ดอนชิช ทุกคนต่างจะพูดในทำนองเดียวกัน ถึงความพิเศษของ Basketball IQ ในตัวเขา แม้ว่าเขาจะถูกจับลงในสนามที่มีแต่ผู้เล่นอายุมากกว่าก็ตาม เขาจะสามารถตามเกมได้ทันอยู่เสมอลูก้าใช้เวลาไม่กี่วันในการเรียนรู้สเตปการเล่นแบบใหม่ในขณะที่เด็กคนอื่นอาจต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือหลักปีกว่าที่จะทำสิ่งเดียวกันได้ Loize Sisko อดีตโค้ชในโปรแกรมบาสรุ่นเยาวชนไม่เกิน 12 ปี กล่าวถึงขั้นว่า ในท้ายที่สุดแล้ว โค้ชอย่างเขาได้เรียนรู้เกมบาสเกตบอลเพิ่มเติมจากผู้เล่นอย่างลูก้า มากกว่าที่จะเป็นคนถ่ายทอดความรู้ให้กับลูก้าเองเสียอีก
“เขามีสิ่งนี้ติดตัวมาตั้งแต่เกิด” Loize กล่าวถึงลูก้า “คุณไม่สามารถเรียนรู้ในสิ่งที่เขากำลังทำได้ มันไม่มีทางที่จะไปสอนสิ่งเหล่านี้ให้กับผู้เล่นคนอื่นหรือถ่ายถอดความรู้ในสิ่งนี้ มันเป็นไปไม่ได้”ลูก้า ดอนชิช เกิดในเมือง Ljubljana ประเทศสโลวีเนีย ประเทศเล็กๆ ที่มีประชากรเพียงกว่าสองล้านคน หากมองที่ตัวเลขประชากร ความน่าจะเป็นสำหรับประเทศเล็กเท่านี้ที่จะสร้างนักบาสระดับแถวหน้าของโลกขึ้นมาได้ มันคงมีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมาก แต่ความคลุกคลีและใกล้ชิดในบาสเกตบอลของเด็กที่จับลูกบาสครั้งแรกตั้งแต่อายุ 7 เดือนแบบเขา (ใช่ 7 เดือน) มันอาจจะตอบอะไรได้มากขึ้นSasa Doncic คุณพ่อของลูก้าเป็นอดีตนักบาสระดับออลสตาร์หลายสมัยของลีกสโลวีเนีย เขาเติบโตด้วยการติดตามคุณไปสนามแข่งตั้งแต่ยังเด็ก เขาจะคอยถูพื้นสนามในเกมที่คุณพ่อลงแข่งและแอบลงไปยิงบาสเล่นทุกครั้งในช่วงเวลาพักครึ่ง
“เขาจะนั่งอยู่แถวๆ แป้นบาสอยู่เสมอ และทุกครั้งที่พักครึ่ง เวลาพวกเราเดินออกมาจากห้องแต่งตัวก็จะเห็นเขายืนชู๊ตบาสอยู่ตลอด ภาพนั้นมันติดอยู่ในความทรงจำของผม” Goran Dragic อีกหนึ่งนักบาสใน NBA ที่มาจากสโลวีเนีย เล่าให้ฟังถึงความทรงจำสมัยที่ลูก้ายังเด็กลูก้าชอบบาสเกตบอลตั้งแต่เด็ก คนที่เคยเล่นกับเขาในสนามแถวบ้านมักจะเห็นเขามาเล่นบาสกับเด็กที่โตกว่าตั้งแต่เช้าและไม่ยอมออกจากสนามบาสไปไหน หลายคนที่เล่นตอนเช้าเสร็จแล้วเมื่อผ่านสนามในช่วงบ่ายก็มักจะเห็นลูก้ายังคงเล่นอยู่ในสนาม ซึ่งเป็นสิ่งที่บรรดาโค้ชของเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
ไม่มีใครสามารถทำให้เขายอมออกจากสนามบาสได้แม้ว่าโค้ชหลายคนจะพยายามบอกให้เขาพักร่างกายด้วยการพาเขามาส่งถึงบ้านและกำชับว่าให้พักอยู่บ้านในวันรุ่งขึ้น ในท้ายที่สุด เขาก็จะอ้อนวอนร้องขอให้คุณพ่อหรือคุณแม่พาเขากลับมาในสนามอยู่ดีลูก้ามีโอกาสได้เข้าร่วมทีมบาสเกตบอลแบบจริงจังเป็นครั้งแรกตอนอายุ 7 ขวบกับทีมโรงเรียนประถมแถวบ้าน และในปีถัดไป คุณพ่อพาเขาเข้าร่วมฝึกซ้อมกับโรงเรียนฝึกสอนบาสเก็ตบอล Olimpija ของสโมสร Olimpija Ljubljana ซึ่งเป็นสโมสรบาสอาชีพของเมือง
ในการฝึกซ้อมครั้งแรก ลูก้าใช้เวลาในสนามไปเพียง 16 นาที ก่อนที่โค้ชจะพบว่า ความสามารถของเขามันเกินกว่าเด็กทุกคนในสนามระดับนี้ และต้องสั่งให้เขาหยุดเล่นเพื่อย้ายไปยังสนามฝึกซ้อมอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นสนามสำหรับเด็กรุ่นอายุไม่เกิน 12 ปี หลังจากที่การฝึกจบลง บรรดาโค้ชและคุณพ่อของเขาก็หันมามองหน้ากันและมีความเห็นตรงกันว่าลูก้าในวัย 8 ปี ก็ยังคงถล่มเด็กอายุ 12 ปี ในโรงเรียนอย่างยับเยิน จนกระทั่งโค้ชต้องย้ายเขาไปในทีมเยาวชนของสโมสร (ที่ผ่านการคัดเลือกมาแล้ว) แทนที่จะเล่นกับเด็กในโรงเรียนฝึกหัด
ที่นั่น ลูก้าต้องเล่นกับเด็กที่โตกว่าเขาอย่างน้อยสามถึงสี่ปีอยู่เสมอ และถ้าไม่ติดกฎของลีกที่ห้ามไม่ให้เด็กอายุ 8 ขวบข้ามรุ่นไปเล่นกับทีมรุ่น 14 ปี ลูก้าก็คงได้เลื่อนชั้นขึ้นไปเล่นเช่นกันจากคำบอกเล่าของบรรดาโค้ชของลูก้าในตอนนั้น วิธีการเล่นของลูก้าในวัยเด็กมันแทบไม่ต่างกับสิ่งที่เขาทำใน NBA ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นการจ่ายบอล การยิงสามคะแนน และลูกไฮไลท์ต่างๆ เขาเริ่มทำสิ่งเหล่านี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว
แม้ว่าเขาอาจจะยังทำมันได้ไม่ดี มันก็เป็นเพราะร่างกายเขายังพัฒนาตามไอคิวของเขาไม่ทัน มันไม่ใช่เพราะเขาอยากเล่นลูกยากหรือโชว์เทพ เพียงแต่เขาเข้าใจมันตั้งแต่เด็กแล้วว่าสิ่งเหล่านี้มัน เป็นไปได้“เขามองเห็นทางจ่ายบอลที่คนอื่นมองไม่ออกอยู่เสมอ หรือไม่ก็กล้าพอที่จะยิงลูกสามคะแนนสเต็ปแบ็ค” Smolnikar โค้ชของลูก้าในตอนนั้นกล่าว “เขามีไอเดียในการเล่นมากมายแม้เขาจะยังไม่สามารถทำมันได้ก็ตาม … ในช่วงสามปีแรก เขายังจบมันไม่ได้ … แต่คุณก็เห็นพรสวรรค์ในตัวเขาอยู่ดีละ”
เมื่อย่างเข้าสู่วัย 13 ปี ลูก้าสูงขึ้นเป็น 187 เซนติเมตร (จากที่สูง 167 เซนติเมตรในวันแรกที่เขาเข้าร่วมทีม) ร่างกายเขาเริ่มเอื้ออำนวยให้สามารถทำสิ่งต่างๆ ตามที่ใจคิด ในผู้เล่นวัยเดียวกันไม่มีใครที่ใกล้เคียงจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้เลยในรอบชิงชนะเลิศปี 2012 ของ Lido di Roma Tournament ลีกอิตาลี รุ่นไม่เกิน 13 ปี ลูก้าพาทีมสโมสรของเขาคว้าแชมป์โดยจบเกมด้วยสถิติ 54 คะแนน (39 คะแนนในครึ่งแรก) 11 รีบาวด์ กับอีก 10 แอตซิสท์ พร้อมกับคว้ารางวัล MVP ให้กับตัวเอง
คำตอบของลูก้าเมื่อถามถึงผลงานในเกมนั้น เขาไม่ได้รู้สึกประทับใจหรือจดจำกับมันสักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะเขาคิดว่าระดับการแข่งขันของเด็กในวัยเดียวกันมันไม่ใช่สิ่งที่เขายอมรับว่ามันพิสูจน์ความสามารถอะไรได้แต่ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไรก็ตาม ทีมบาสยักษ์ใหญ่อย่าง Real Madrid จากสเปนก็สนใจที่จะเซ็นสัญญาระยะยาวกับเขาเข้าร่วมสโมสรทันที ในเพียงไม่กี่เดือนถัดมา“ลูกรอให้โตอีกหน่อยไม่ได้หรอ” คุณแม่ของลูก้าคุยกับลูกชายตัวเองที่ต้องจากบ้านเกิดไปยังประเทศสเปน “แม่ ผมอยากไปจริงๆ” คือคำตอบของลูก้า
การที่ต้องเห็นลูกชายในวัยเพียงเท่านี้จากบ้านไปมันเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากของคนเป็นแม่ ในระหว่างทางบินกลับประเทศหลังจากไปส่งลูก คุณแม่ของเขาร้องไห้ฟูมฟายอย่างหนักจนแอร์โฮสเตสประจำสายการบินหลายคนต้องเข้ามาปลอบใจเธอ แม้ว่าในสนามบาสลูก้าจะดูโตเพียงใด แต่สายตาของคุณแม่ ลูก้าก็ยังคงเป็นเพียงเด็กน้อยอายุ 13 ปี อยู่ดี
การเป็นต้องมาใช้ชีวิตในสเปนสำหรับเด็กวัย 13 ปี มันไม่ได้ง่ายนัก ลูก้าต้องพยายามปรับตัวอย่างมากในช่วงสองสามเดือนแรก ก่อนหน้านี้เขาพูดภาษาสเปนไม่ได้เลยนอกจากคำว่า ‘สวัสดี กับ กีตาร์’ เขาต้องหัดเรียนภาษาสเปน ปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมใหม่
แต่ในฐานะผู้เล่นเขาสามารถพัฒนาและสร้างสัมพันธ์กับคนในทีมได้อย่างรวดเร็ว Real Madrid คือหนึ่งในสโมสรที่มีความพร้อมที่สุดในเรื่องบุคลากร สิ่งอำนวยความสะอวด และเครื่องไม้เครื่องมือสำหรับการสร้างนักบาสอาชีพ ลูก้าใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นอย่างเต็มที่ลูก้าสร้างผลงานให้ทุกคนเห็นอย่างรวดเร็วด้วยการกวาดรางวัล MVP ในลีกเยาวชนรุ่นอายุไม่เกิน 16 ปี และข้ามไปไม่เกิน 18 ปี ทั้งที่อายุเขาน้อยกว่าคนในลีกอยู่สองถึงสี่ปีอยู่เสมอ และในวัยเพียง 16 ปี เขาก็ไต่เต้าเข้าไปอยู่ในทีมใหญ่ของ Real Madrid ในฐานะนักบาสที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของสโมสร
…และหลังจากนั้นมันคือประวัติศาสตร์…
เขาคว้าแชมป์สามสมัยกับทีม Real Madrid ในลีก ACB ของสเปนพร้อมกับคว้ารางวัล MVP ในปี 2018 และในปีเดียวกัน คว้าแชมป์ EuroLeague พร้อมกับการเป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดที่คว้ารางวัล MVP ของรายการนี้ได้ความสามารถและผลงานของลูก้า มันไม่เคยเกิดขึ้นในผู้เล่นอายุเพียงเท่านี้มาก่อน ทุกคนที่เคยเล่นกับเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาเล่นเหมือนคนที่มีประสบการณ์มานับสิบปี เขาไม่เคยกลัวเมื่อต้องเล่นกับผู้เล่นที่มีชื่อเสียง ไม่เคยกลัวที่จะเล่นภายใต้สถานการณ์ที่กดดัน…อันที่จริงเขาชอบมันด้วยซ้ำ
“สำหรับเขามันเป็นธรรมชาติมาก” Igor Kokoskov โค้ชทีมชาติสโลวีเนียกล่าวถึงลูก้า “เขาไม่เคยกลัวใคร เขารักการแข่งขัน เขาชอบที่จะเล่นในเกมที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นได้”จากวันที่เขาวิ่งเล่นอยู่ใต้แป้นในลีกสโลวีเนีย จนถึงวันนี้ที่เขากลายเป็นหนึ่งในผู้เล่นระดับซุปเปอร์สตาร์ของ NBA ความเป็นลูก้ามันไม่เคยเปลี่ยนไป เขายังคงลงสนามด้วยความมั่นใจและสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสนุกไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน หรือ เจอกับผู้เล่นระดับใดแม้กระทั่งเพื่อนร่วมทีมของเขายังอดขำปนหมั่นใส้ไม่ได้เมื่อเห็น เขาอมยิ้มตลอดเวลาแม้ว่าสถานการณ์มันจะคับขันขนาดไหนก็ตาม
“เขาเล่นบาสด้วยความสุขทุกครั้งเมื่ออยู่ในสนาม – ไอ้รอยยิ้มอุบาทว์ๆ นั่น” Wesley Mathews อดีตผู้เล่นและเพื่อนร่วมทีม Mavericks กล่าวติดตลกสำหรับลูก้า บาสเกตบอลมันคือบาสเกตบอล เขาไม่เห็นว่ามันจะแตกต่างกันตรงไหนไม่ว่าจะเล่นสนามใด อย่างมากก็แค่คอร์ทมันใหญ่ขึ้น เกมอาจจะเร็วขึ้น มีผู้เล่นระดับชั้นนำมากขึ้น แต่สุดท้ายมันก็แค่บาสเกตบอล ด้วยทัศนคติแบบนี้มันทำให้ ความมั่นใจของเขามันไม่เหมือนเด็กอายุ 20 ปี ทั่วไปในลีก“ผมอยากถือบอลตั้งแต่เล็กๆ แล้ว” ลูก้ากล่าว “ก็ไม่รู้นะ ผมอายุ 7 เดือนอะ ตอนที่ผมถือบอลครั้งแรก”
